Cupcake.

Pakiramdam ng nag effort kang mag bake para sa isang tao, tas hindi pala kinaen at TINAPON lang? :)) Sympre masakit. Tanga na lang ang matutuwa.

Bale, may masakit na naman sakin ngayon. Alin? Puso!

Kumakaen ako sa tindahan namin non, nang bigla kong nareceived ang text galing sa trusted source. Ayon sa kanya, hindi pala kinaen yung pinaghirapan kong chocolate cupcake kasi napipi sa bag at tinapon na lang. Ang saya saya. Bigla na lamang akong huminto sa pagkaen at pumasok sa kwarto ng may teary eyes. Pagdating sa kwarto, ano expect mo? Syempre kalurking super iyak ako. Habang sinasabi ang mga katagang, "LORD, masama ba kong tao?" Huhuhuhu. Ang sakit.

Maya maya pa'y nag online ako. Online ang isa sa mga bestfriend ko kaya naisipan kong mag-share (bestfriend nga eh, what do you expect?). Sinabi ko sa kanya lahat ng hinanakit ko sa buhay. Bigla niyang tinanong kung sino yun. Maya maya pa'y hindi na siya nagreply. Sabay PM ng, "sent". HALA! Nag message siya dun sa Facebook. Ang saklap! Nabahala talaga ko, nagpanic ako. Sinabi ko sakanyang mag sorry, ayaw niya, bagay lang daw yung mga sinabi niya sa taong yun. Naku. Ano ba to. Hindi maganda ang nangyayari. Magagalit sakin yung sinabihan niya. Tsk.

Nagpunta ako sa tito ko at nagmakaawang pahiramin niya ko ng cellphone pang tawag. Tinatawagan ko yung taong yun, kaso hindi sumasagot. Malamang, malayo sa kanya ang cellphone niya.

Maya maya'y tineks ko muli ang bestfriend ko, na kung maari ba'y bawiin niya ung sinabi niya oh kaya'y mag sorry man lang. At yes! Pumayag din siya.

Mabait naman talaga yung bestfriend ko na yun e. Hindi lang niya marahil napigilan ang sarili niyang magalit sa taong bumaliwala sakin.

At ayon, nagagalit ata ngayon sakin yung taong nagsabi saking tinapon lang yung binake ko. Siya daw ang napasama. Sabi ko naman, HAYY.

Wayback, ating balikan.

ANG BLOG NA ITO ay nakareflect sa karanasan ko noon..
Walang kinalaman sa kasalukuyang panahon, walang kaugnayan sa buhay TIP ko ngayon. PROMISE, not once, and yes, twice.

Pag naaalala ko sila, naiinis ako. Nagsisisi kung bakit pa ko napunta sa lugar na iyon. At nakilala ko ang mga taong wala namang nadulot na maganda sa buhay ko kundi sakit at kasamaan ng puso.

Naiinis ako sakanila, insensitive. Hindi mo iisiping napunta ko sa lugar na puro halimaw ang ugali ng tao. Darating sa puntong ilalaglag ka sa hagdan dahil naiingit sayo . Darating din ang mga tagpong susubukan ang mga bagay na hindi naaangkop sa edad nila. Nakakainis. Wala akong natutunan, wala akong napala. Nakakapanlumo talaga.

Nguso ng nguso, mukha namang demonyo.

Ngiting aso, mukha gago.

Minsan talaga nakakainis isiping saka mo lang malalamang nagkamali ka pag nandiyan na lahat ng epekto.

PWEH. badtrip.

Pinagsisihan na kaya nila lahat yon? O patuloy pa din sa paninidigan ginawa lang nila yon para sumaya? Oh KALOKOHAN. Isang malaking katangahan. Sabagay, it shows. HAHA.

KAGANDAHAN.

Minsan nagpapasalamat talaga ko kasi hindi ako maganda, kasi ganito lang ako. Kasi atleast pag may nagmahal sakin hindi ako mamahalin dahil maganda LANG ako.

Mas maganda kasi pag alam mo sa sarili mong napaka dami mong imperfections pero minamahal ka parin. Hindi yung mahal ka lang kasi maganda ka.

Madami kasing taong mahal lang sila kasi maganda sila e. Nakakainis isipin. Kaya madaming nagkakahiwalay e. Nabubulag sa itchura. panget yong ganon. Kaya pag nakakakita ka ng mag jowang panget yung isa, pero masayang masaya sila, mainggit ka, at wag kang tatawa. Kasi true love yon, at yung true love na yun, hindi kailan man natatagpuan sa taong maganda LANG.

Mahalin mo muna lahat ng mali sa isang tao, bago mo mahalin ang lahat ng kagandahan sakanya. Partikular sa pisikal na anyo. Kasi pag nawala lahat ng kagandahang pisikal na yon, sa tingin mo mamahalin mo pa siya?

Mag isip ka. Mas masarap magmahal ng totoo, kesa ng taong trapo.

MASAKIT.

Dati sinasabi ko hindi ako titigil. Ang dami ko ng hinarap, ang dami ko ng sermong natanggap, ang dami ng sigaw na gumulat, at ang dami ng luhang pumatak. Pero yung nangyari kahapon na ata yung hindi ko na makakayanan. Ang hirap, ang hirap pag wala ka pang napapatunayan, ang hirap pag wala ka pang nararating. Pakiramdam ko ngayon ang baba baba ko. Ang baba para hindi matrato ng gusto ko. Pakiramdam ko ngayon wala na akong puwang sa mundong yon. Pero anong magagawa ko? Hindi ako susuko, hinding hindi. Wala sa ego ni Bianca ang sumusuko sa mga pagkakataong ganito. Matatag ako. Madami ng nagdaan, madami na para matutunan ko ang mga leksyong dapat. Nagkakamali ako dahil nagkakamali din kayo. Hindi sa lahat ng panahon, ang pagiging maldita ang makakapagpabagsak sa akin. Isip bata pa ko kumpara sa mga ka~edad ko, pero hindi hadlang yon para maging isang taong gusto niyong maging ako.

Masakit. Gusto kong umiyak ng umiyak. Umiyak sa punto ng buhay kong nararamdaman kong wala akong kwenta. Ang dami ko ng galit, inis at mabibigat na emosyong dinadala sa ngayon. At alm kong magigigng maayos din ang lahat, hindi man ngayon, pero mangyayari. FAITH LANG kay LORD GOD. FAITH LANG :)

nararamdaman ko ngayon.

nako.. hindi ako nalungkot. nagsorry lang ako ky God, dahil aminado ko sa sarili ko na nagkamali ako. aminado kong my nasabi akong hindi kanais nais, at dahil doon, nagsisisi ako. Pero alam ko din sa sarili kong my tama ako, bilang isang taong nabubuhay sa mundong ito, at bilang isang taong nagmamahal

-- bilang isang taong marunong makaintindi, may karapatang mangatwiran, at may puwang sa mundo.

sa paglipas ng panahon, madami tlga kong ntutunan. minsan matatawa na lang ako pag naaalala ko ung mga dati kong nagawa. at sa nangyaring ito.. sobrang my mali din ako, hindi ko napigilan na naman ang emosyon, at dahil doon, alam kong my nasaktan talaga, pero hindi ibig sabihin ng pag aming ito, eh inaamin q na ding mali ung gusto kong iparating noh. xD ang storya laging may dalawang side. hindi ko lang alm kung pano mag justify at mangatwiran ng tama. kahanga hanga ang mga law students alam nila ang tama sa mali, kung pano i~handle ang mga pagtatalong ganito.

eto pa, bata pa kami, bata pa tayo. para problemahin ang mga bagay na ganito.. tgnan mo sa paglipas ng panahon, pag tungtong nten ng bente. at maaalala nmen ni _____ na nagaway kami dahil dito, tatawa na lang kami ng bonggang bongga.

sa edad ko ksng eto, madami na akong maexperience.. sobrang dami na, kumpara sa normal na naexxperience na bata. madaming emosyon na ang dumaan, madaming masasakit na pangyayari nadin ang naranasan, pero lahat un, ay dumating para maghatid ng leksyon, leksyng hindi ko makakalimutan. at alm kong etong ky _____,, ginawa lang to ni God para mapagtibay ang isa't isa.

kahit naman anong landi oh sama ng isang tao, tao pa din siya e. walang taong likas na masama. walang taong ubod ng sama para hindi maintndhan. kahit naman gnun yun meh pngsmahan kme, hindi isang lalake ang mkkpghiwalay non. pero hindi ko sinasabing naiintndhan q na siya ngaun, masakit pa rin kasi, at wala ako sa posisyon para magpatawad.

Untitled.

Nang nabasa ko ang blog ni ate Cherry, na inspire na naman ako. Dapat pa ba kong magpasalamat dahil nasa mundo pa ang mahal ko? Dapat pa ba kong magpasalamat dahil lagi lagi ko pa siyang nakikita? Dapat pa ba kong magpasalamat dahil kahit childish at Overacting ang tingin sa akin ng mahal ko e, nararamdaman ko pa din siya?

Ewan ko, hindi ko alam. Hindi ko talaga alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Sabi nila, Move on, Move forward. Pero bakit parang ang hirap? Ang hirap tanggaping hindi ka kayang mahalin ng taong mahal na mahal mo? Ang hirap isiping kahit pilitin mong kalimutan siya, e andiyan pa din ang masaklap na katotohanang hinding hindi ka niya hahabulin at pipigilan.

Bata pa siguro ko para maintindihan ang mga bagay na bagay na ganito. Hindi ko nga dapat prinoproblema to e? Hindi ko deserve malungkot ng ganito.

Pero bakit sa tuwing makikita ko siya e parang ang saya saya parin ng araw? Kahit hindi niya ko pinapansin, kahit hindi niya ko kinakausap, kahit binabalewala niya ako at ginagawang tanga? E masaya na ako makita lang siya? Hay buhay. **buntong hininga**

Sa pagpasok ko sa Voice, hindi ko inexpected na magiging ganito ang pakiramdam ko. Hindi ko lubos isiping maiinlove ako ng ganito sa Editor pa.

Pero sa bawat araw na dadaan, lagi kong nasasabi sa sarili ko, "Bianca, tama pa ba to?" baka naman kasi masyado na kong nagiging obsessed. **HOHOHOHO.**

Ikaw na magdukotng, tinatamad na ako.

TURN OFF~ed. :D

"crush na crush ko siya.. nababaliw ako pag nakikita ko siya.. pero ganon pala siya.. hindi kasing ganda ng tingin ko sa kanya ang ugali niyang mas mabaho pa sa nabubulok na ewan sa daanan papuntang pasig river.."

-- line ko ngayon.. para sa crush kong napaka hangin.. yung tipong kailangan ko pang kumapit pag makakasalubong o makikita ko siya.

una ko siyang makita nung practice para sa darating na English Conversation Contest para sa English week. Nagpapractice kami kung pano mag deliver ng English sentence in a nice way. Each department has 2 groups to represent. Nandun ako sa grupo ng BSBA, at andun naman siya sa grupo ng BSA.. both groups are part of the College of the Business Administration department, so yon ang 2 groups na lalaban for the said English Contest.

Our dear teachers asked us, na kung pwede eh mag deliver kami ng English Conversation, practice na rin yon.

Nauna sila, with the unexpected topic na pag ulan ng niyebe. WOW! Very well delivered, ang galing niyang mag English. Hanga ako sa mga lalakeng kyang mg english confidently without any doubt na baka mali ang grammar. Pero itong lalaking ito, ang galing galing talaga. I never expected him to be good as that, be more good as what I expected.

madalas ko siyang makita, dahil na rin siguro we both belong in CBE department. We both have our classes in Founder's Hall.

nang sa isang banda.. nalaman ko ang ugali niya..

ayon sa aking reliable source, mayabang daw pla c krasss :D

ngsalita daw yon ng "if you do not know what a nature friendly is, you're an idiot.."

ABA ABA.

sa isang tagpo..

Nakita ko mga kaklase ko sa isang table sa study area.. bigla xang lumapit dahil kilala din siya ng mga kaklase ko..

eto ang naging conversation:

siya : scholar ka ba?

ako: hindi e.

siya: ah bakit? voice ka db? bakit hindi ka scholar?

(aba, nasa accent niya na parang ang gusto niyang palabasin na.. bobo pla ako, bat ako nasa voice?)

ako : ah.. bakit ikaw?

siya : inaayos pa ng prof ko e.. si mam regalado kasi e, 2.25 lang binigay skn, PINAKAMATAAS na niya yon saming BSA.

ako : eh ano ba average mo?

siya : 1.78 (sa accent na mayabang)

umalis ako, nayabangan ako e..

HAPON na noon,

habang hinihintay ang mga kavoice ko sa bandang study area, lumapit muna ko sa mga kaklase ko ulit para tanungin sila kung nakapag enroll na sila..

eh andun na naman siya..

tinanung niya sakin kung pano maging parte ng dyaryo.. sabi ko exams, training, task phase ganyan..

tas sabi niya.. "ba't ko pa kailangang mag exam eh head artist lang naman gusto ko? yung exam naman halos pang writers lang.."

sabi ko, "hindi din.. kasi bawat designation may kanya kanya ding exam..at kailangan flexible, hindi purket hindi ka writer hindi ka na magsusulat.."

tas sabi niya lang.. "eh ano ka ba don?"

sbi ko, "trainee.. layout artist.."

sabi ba naman.. "layout artist lang pala e"

ABA.. P***

walang dyaryo kung walang layout artist!!!!!!

nakakagigil.. nakakapika..

sumigaw ako sabay tulak sa upuan..

"hindi porket BSA ka gnyan ka na magyabang a.. mag exam ka, tignan naten kung makapasa ka! hindi lahat ng tao kasing baba katulad ng iniisip mo.. hindi lang ikaw ang magaling sa mundo.."

yun lamang. salamat kaibigan.

--END--

Sobrang Magulo.

madaling araw na naman.. nakatakda akong umalis mamaya (oct 26 2009) para pumunta sa pinakamamahal kong eskwelahan para mg enroll para sa second sem at para mgpunta sa office ng Voice para sa nakatakdang general cleaning..

zzzz. wala akong balak matulog.. kaya magbablog ako.

gusto kong baguhin ang pagiging imbalance, "IMBA" kung paiksiin..

hindi ko alam kung bakit ganito.. marahil.. simula pagkabata ay hindi ako nasanay matulog ng maaga. (isa na rin siguro sa dahilan kung bakit hindi ako tumatangkad at tumataba.. binte lang lumalaki sakin.. tapos wala na..malakas naman akong kumaen.. henako, ewan ko ba.. ayoko ng mag isip pa. ang sakit sa bangs, kahit wala ako nun.)

nitong nagdaang mga linggo.. maraming nangyari sa buhay ko na talagang hindi ko lubos maisip na ganon.. nariyan ang pagtatakwil sa akin ng isang kaibigan, nariyan ang hindi nakapagsayaw dahil sa katangahan.. nariyan ang hindi pagsunod sa magulang at nariyan ang pagkadismaya sa schedule na hindi ko kayang panindigan..

minsan sa buhay ng tao.. hindi mahalaga kung ano ka.. hindi mahalaga kung ano ang nasa loob mo.. nakakainis lang pag dadating sa punto ng buhay mong.. alam mong ikaw yung tama pero walang kumakampi sayo.

bakit may mga taong nakahandang kumampi sa mali? masabi lang na isa siyang mabuting kaibigan?

ewan ko ba, tao nga naman. Magulo. Sobrang gulo.

I can't deny the fact na magulo din ang mga blog archive ko.

Pa segway segway ang kwento..

ako kasi ung blogger na kung ano sabihin ng utak, sulat.. sige sulat.. eh sadyang magulo ang YUUTAK ko, kaya magulo mga posts ko.

masakit na ulo ko, pero hindi pa din ako makatulog.. minsan, kahit pagod na pagod na.. hindi pa din ako madapu dapuan ng lamok.. este antok.

masyado na akong na adik sa pagkokompyuter.. aaminin ko sa inyo, hindi lahat ng ginagawa ko sa PC ay productive o di kaya'y may naidudulot na maganda.. halimbawa na lang sa mga laro sa facebook.. anak ng pusang gala, hindi ko mapigilan magpa level.. ng magpalevel.. dadating pa sa punto ng pg pepeysbuk ko na nakakalimutan ko ng kumain.. buti na lang hindi ang paliligo.. kala niyo ba gusto kong maging imba? kala niyo lang yon. ang hirap kaya. inaantok antok sa umaga pag papasok? PWEH!

Status?

------------------------------------

ano ba estado ng puso at isip ko ngayon?

marami akong napagtanto pag tapos ko mag Youth Camp..

pakiramdam ko bago lahat.. at bukod don, kailangan ko pa ng konting pagbabago..

hindi lang sa aspeto ng pisikal na kaanyuan, kung hindi pati na rin sa ugaling nakasanayan na. Hindi ito mabilis na mangyayari alam ko, dahil sabi nga.. "one at a time".

malinaw na sa sakop ng aking isip na kailangan ko talagang magpasalamat sa pang araw na araw na biyayang natatanggap.. hindi man perpekto ang lahat.. masaya paring gumising sa umagang may kumpletong bahagi ng katawan at walang lumuluhang puso.

alam kong kailngan ko na ding maging isang ganap na dalaga, sa pagkilos, pananalita, at lalo't higit sa kaugalian..

hindi ko lubos isiping ganito ang magigigng dulot sa akin ng camp.. Yung tipong biglaan.. yung kala ko wala lang, kala ko ordinaryo lang, pero hindi pala, hindi talaga.

sa mga susunod na dako ng buhay ko, alam ko, marami pang magbabago.. pagbabagong hindi lang ako ang maapektuhan, pati ang mga taong nakapaligid sa akin.

usapang puso naman. nako, tama na nga.

basta ang alam ko ngayon, walang imposible sa pangarap.. hindi man ngayon, pero alam ko makakarating din ako doon..

minsan naisip ko, kulang pa ba? at my nagbulong saking, "sobra pa.."

masakit isiping hindi lahat ng gusto naten ay ating nakukuha.. reyalidad yan.

pero minsan, sa isang kisap ng mata.. andiyan na pala.

malapit na.. malapit ng dumating ang panibgong dako ng buhay ko, kung san maipapakita ko sa mga nakakakilala sa aking nagbago na talaga ako..

malapit na yung mga panahong, wala na yung dating Bianca, ung Bianca na mainitin ang ulo, ung Bianca na madaldal, maingay, magulo.. yung Bianca na kaya ng dalhin lahat ng sakit na dinadala ng mga pangyayari sa puso niya. :) Yung Bianca'ng maipagmamalaki ng taong magmamahal sa kanya =)

------------------------------------

and I've learned, that love needs expression, but I learned to late.

"ang puso.. pag napagod.. marunong din tong huminto sa pagtibok.."

-- inedit q lang na line ni bespren denmark.. nirevise q..

OO. tama xa.. ang puso mrunong mapagod.. lalo na pag mxdo ng nssktan dhl hnde na nkkrmdam ng pagmamahal at pagpapahalaga..

OO mrming ngmmhal sken.. pero ang hnde mahalin ng taong mahal ko? isa na cguro un sa pnkmsket na mrrmdaman ko.

OO wla aqng karapatang mgrklamo.. at hnde q xa pdeng sisihin.. kse hnde q nmn hiniling na mhalin nea ko e? ni hnde nea ring snbeng mahalin q xa.. eh wala e.. meron tlgng something sknya na kht anung mngyre, nde ako tmtgl sa pgmmhal sa kanya.. ung tipong kht anung sakit matitiis q bsta glng sknya?

OO tanga si Bianca.. tanga para mgmhal ng gnon gnon. Pero wla e. tinamaan.. iba pag tinamaan..

dati nkksbay aq sa kanta ni Lady Gaga.. ung paparazzi. haha.

"Im yer biggest fan, I'll follow you until you love me.."

"Promise I'll be kind, but I won't stop until that boy is mine.."

ngaun? hnde na cguro.. he doesn't deserve this all..

hindi xa ung lalakeng karapat dapat na mhlin q. ^^

bitter? hinde.. inaamin q lang na sumusuko na ako..

minsan kse, hnde lahat ng sket kyang iabsorb ng puso e? sobrang malaki na ung damage para mg absorb pa. :D

sbe ng kbgn qng si nadz.. nung snbe q sknyang meh nllgawan na ung mhal q..

"pero eto ung time na pag aralan mong maging masaya para sakanya.. kahit xa un ngppsya syo.. alm mo kse ang hrap ng feeling na ung ngppsya sayo, walang effort na nppsya ka.. pero kaw kht anung effort mo wla kang nkukuha.. kumbga sa negoxo.. luging lugi ka na, kse laki na ng pnundar mo pero wla kang kita.. sa negoxo ang soluxon e btwan na ang business para di na tuluyang mawalan.. kya bianx, time na bmtaw sa luging business.. mdme pang investors or partners na darating.. partnerz tlga.. you deserve to be better.. di ka mggng better pag ngpktnga ka sa isang bgay na wla kang nkukuha.. para kang bumuo ng caution line away from your opportunities.. kya mu yan! cheer up!"

-- at dhl business students kme kya nea nsbe ean.. hehe. tama.. kelangan qng mtutunang mgng msya para sknya..

mhal ko xa e? kng san xa msya.. dpt msya na rn aq.. ayoko ng msyang pa ung effort ko para sknya.. na kht konting appreciation wla aqng nririnig o nkkta sknya.. luging lugi na nga aq.. wla nqng kta, wla pa qng tubo.. bad business.. :D :D kelngn q ng bumitaw para hnde nq lalong mwlan.. meaning? bka dmtng ung time na wla nqng mbgay na pgmmhal sa taong mgmmhal sken.. dhl nasimot na sknya.. I deserve to be better.. really better :D someone is worthy enough for this love. :D I should cut this caution line..

hahah. bt ko ba snsbe to? ex ko ba xa? hnde nmn e.. hnde nga e.

gs2 nio bng sbhn q pa mga katangahan q sa lalaking ito? sa lalaking mahilig sa putograpi? sa lalaking mhlig sa [,"] as his smiley sa txt? sa lalaking bihira mg online? sa lalaking ngttpos ang cellphone number sa 0? at hgt sa lahat, sa lalaking pnkmmhal q? :D

UNA, tuturuan daw aq sa Algebra..

hintay hintay hintay..

ayan, eto na ata..

ay.. nde pla.. cge bka bukas..

ay wla nnmn? bukas un, bka busy lang xa ngaun..

ay wla nnmn? [friday]

ngteks c bianca nung sabado

"kuya, kelan mo po ba ako tuturuan? hehe.. mlpt na po kse ang prelim.."

smgot xa

"pg my oras nq.."

ngreply aq

"cge po.."

dmtng ang monday..

okay wla.. pnu to? bukas na prelim q sa math? :\

hnty pa.. hntyn q xa mtpos klase nea ng 6 30..

6 30 na.. wla tlga.. nde ako kinikibo. n.n

ayan na, tuesday na..

wla aqng nsgot.. wla aqng alm.. n.n

mang mang. :|

ang sma sma sa loob q nun.. pnaasa nea qng tuturuan nea q.. kng nde nea snbng xa mgtuturo sken.. sna ngpturo nlang ako dun sa mga taong alm qng tuturuan aq.. T.T hayss.

my simulation ang photogs..

sumama q.. yehey! :)

ngkaroon pa q ng bgong kebgn.. c kuya jp.. kklse nla ni kuya aldrin na Voice den..

my simulation ulet ang photogs..

hnde q intenxong sumama..

"photogs.. simulation bukas photogs lang a.. wag mgssma ng iba.."

OO cge, isaksak mo sa baga mo ung simulation mo..

---

kinalimutan q na lahat..

kuya argie: uy si bok..

bianca: wla aqng pke don.

kuya argie: ah sbhn q wla kang pke sknya a?

bianca: cge lang..

kuya argie ngteks..

"bok, wla daw pke sayo si bianca.."

ngreply xa

"mas lalong wla akong pke.."

"ansket.."

smgaw ako ng gnyan..

mya mya.. unting unti ng pumatak ang luha sa mga mata q..

msket pla tlga..

---

nsa sm kme.. sabado yon, nktkda silang mg present ng talent para sa pagent nung monday na dng yon..

kuya aldrin: kelngan nmen ng talent.. ibibidyo..

bianca: cge gawa ko na kyo, ako na mgkokoryo.. tuturo q sa monday ng umaga :D

aba.. c bianca, ngvolounteer na nmn.. kht ggwa rn ako ng steps para sa cheering ng section q pra sa PE.

---

dmtng ang monday..

"mga kuya, turuan q na po kyo..", ang malugod na sabi ni Bianca.

hnde nla ko pnpnsin? bt gnun? cge hnty q nln..

ay! my klase na pla q? hnde nlang ako ppsok... bka mgppturo pa sila..

hnty q pa..

ay.. antgl.. mgtnung na kea aq?

"ano? mgppturo pb kyo? kse kng nde, ppsok nlang po aq.."

sbay sbi nea..

"cge pmsok ka na lang.."

"ay tae.. salamat a! ano to? gaguhan portion?" -- sigaw ng puso q!!!

hayy..

cge lang.. tama yan a.. :D :D

---

cguro nmn spt na tong mga ktangahan q para sbhn nio dn skeng tumgl nq db?

mdme nq ngsbe sken.. mdme ng ng advice.. :D

ngaun q lang tlga tutuldukan.

sobrang sket na kse e. ^^

ang arte mo Bianca.

haaha.

tama na..

naiiyak nq.. :|

Kung sino talaga si Bianca..

PERSONALITY

Im so great at getting things done. I always want to run the show and make thingshappen. Im practical, realistic, talkative, and highly analytical. I have a no-nonsenseapproach to life and I live by a code that includes working hard and behavinghonorably. I like structure and can remember and organize many details. I'msystematically set about achieving my goals on schedule and as efficiently as possible.

Im driven to make decisions, often basing them on my own past experience. Whileoutgoing and friendly, I prefer to be in control, strong-willed and very verbal. I'mobjective and analytical having a great reasoning power - rarely convinced by anything other than hard facts and logic. I'm easy to get to know, since"what you see is what you get."

LOVE matters

Im not the person who sees love frolics everytime. I fall inlove easily. I tend to be easy to involved with. Love is so important to me that I probably don't feel quite complete unless I get my fair share of affection nor feelings from others. Physicalappearance is not want I really want, but it always comes to point that this agenda or idea is showing up to other people. Im a passionate person, it makes me feel alive.

CAREER

Other people might say that Im a natural leader. Im very impressive when it comes to expressing myself confidently and cogently. Im most comfortable when facilitating group work and find it easy learn the respect and attention of my peers. I can bepersuasive and compelling. Some says, Im a down-to-earth and cooperativeand find comfort in routine tasks.

I have a tendency to sometimes be risk-averse with a resistance to change.Practical time management skills may suffer when im too busy enthusing others. Such is my love of interaction that sometimes I find it hard to work quietly on my own. I give so much of my energy and emotions at work and this can leave me exhausted and drained.

----

I have shown myself to be a real people-person and to have a great gift in bringing out the best in others. When it comes to leadership, I know how important it is to inspire and motivate my colleagues. I try my best to be confident and articulate and to keep things fresh and interesting. I work hard but I also know how to havefun. I have a healthy sense of balance and are motivated by a desire to live life to the full. I can sometimes be quite laid-back about achieving my goals. I tend to land on my feet and so you don't get too stressed about pushing too hard. I definitely have a good life-work balance. And it's true, sometimes success comes to those who don't seem too desperate. This healthy attitude is great so long as I don't come across as disinterested or lazy. It's important that I make sure my colleagues feel that im pulling my weight. I seem to be in a bit of a hectic place in my life right now. There are lots of opportunities and things that I'm interested in, but it's quite hard to know what to focus on. I could probably use a bit of guidance to help to channel my energies in the right way. And yet, I seem to be getting a lot of satisfaction from work right now. I have great relationships with my colleagues. Work sometimes feels like a release from other stresses in my life. Bouncing out of bed with a spring in my step doesn't exactly come naturally for me. I sometimes find it difficult to get moving in the mornings. It might be worth trying to reinvigorate my morningroutine so that getting out of bed is more of a pleasure than a battle! That way I can face the day firing on all cylinders.

-----

ice creams, pizzas, pasta, sweets always convince my childish~ness.

Creativity is all about getting physical. I'd like to role up in sleeves and get stuck in. Being able to make something in with my hands is an importnant expression of who I are. Art is probably a big part of my life. I won't be accepted in our School's publication without this in me. I like to use natural flair for creativity at all times. I particularly enjoy the feeling of seeing a project through from start to finish.Nothing beats the sense of satisfaction that comes from watching my own creationevolve and grow. Chances are I really appreciate the special skills that I have - it’s awonderful gift to be able to express myself in this way.

----

Im a single minded person who takes pride in making sound judgements and likes to earn the respects of others. I'm idealistic and can be extremely loyal andaccepting from others. I often remain on the sidelines in social situations choosing to observe rather than participate. I probably feel most comfortable in relaxed settingswith my closest friends. A few special relationships are sometimes worth more than huge gang of friends. :]

------

I enjoy being well-informed and put a great deal of energy into building myunderstanding and knowledge. Im a vivid thinker. Im very inspired by the world around me. I like to be so imaginative and free to explore different ideas and world-views. Im also inspired by anything new and unusual, I tend to look to the future. Im a bit of connectivity junkie.

-----

talk about me, giggles to be with me, I don't even care. I just being me, the Bianca Marie Leong Pascual that my mother had delivered 9 months in her tummy . :)

Buhay Voice Part 1

Ayon, Kabusy~han sa buhay ko.

Buti nga at nakakapag BLOG pa ako.

masayang masaya ang buhay ko ngayon,

Andyan ang pamilya ko, na ayaw akong payagang mag dorm sa kadahilanang mamimiss daw nila ko. HAHA

Andyan din ang mga kaklase ko na laging andyan pra i-update ako sa mga nanyayare sa mga klase namin, dahil lagi akong wala. Lalo na ang mga besfriends ko ngayon dun, [aya, kim, evelyn, des, meanne] -- partners in crime kung baga. ^^

Andyan ang mga kapatid, nanay, tita, tito ko sa TIP VOICE, (ayoko na isa isahin, baka my makalimutan ako.) na labis na ngpapasaya sa akin sa mga oras na nalulungkot ako dahil sa mga epal kong kaklase. :)

Andyan pa din nmn ang mga dati kong kaibigan na ngayong malayo na pero nararamdaman ko pa din.

Nung unang sabak ko sa TIP Voice, medyo nanibago, pero gusto ko to e. :D gusto ko ginagawa ko kaya kailangan kong harapin lahat. Napaka dami ko ng nasakripisyo, marami na ding binaliwala dahil dito, pero sabi nga nila, parte daw to. Kailangan kong mg adjust sa mga bagay bagay at kailangan ko talagang matutong mag manage ng time.

Masaya talaga ako, dahil ngayon, isa na kong opisyal na trainee sa organisasyong ito. Hindi na ako titigil, Hindi na ako mgququit (depende na lang kung sila mismo magtatanggal sa akin) :) Mananatili ako dito hanggang matapos ako ng kolehiyo. WOAH! OO totoo, maniwala kayo, ngayon lang ako tatapusin ng nasimulan. ^^

Sana lahat ng grades ko matataas, at walang maaepktuhan dahil sa mga extra curi. ko. ^^

(hindi to mukhang BLOG e, mukhang Privelege speech e. :p)

Eto na, magkwekwento ako, haha. XD

nung una, sa graphic studio..

AKO: kuya, dito ba ung exam para sa VOICE?

Kuya Norbi : yes, come in..

(ayan na, kinakabahan na ako..)

nang binigay ang test.. HALA! general info! takte, ba't ganon? gusto kong maging parte ng dyaryo ng eskwelahan kung san ako nagaaral, pero hindi ako mahilig makinig ng balita. TAKTE! patay na, mukhang hindi na papasa.

Second part, grammar, essay, spelling.. takte, hindi din ako magaling sa ganito, HAHA. wala na.

Third Part, hala, naming ito, my konek sa Adobe Photoshop.. patay tayo sakin!

at ang huli, essay type ito, may konting katanungan lamang na kailangang sagutin.

-----

Araw ng Biyernes..

Des: Hindi mo ba titignan ung results ng nakapasa sa exam ng voice?

AKO: hindi na siguro, hindi na ako umaasa. Mahirap yung exam e.

Des: anu kb! malay mo diba.. tignan naten, sayang kung andun ka pala.

AKO: nako, sige na nga. tignan lang natin a.

Des: oo naman.

(punta kaming office ng Voice.)

nakita ko pangalan ko,

Pascual, Bianca Marie L.

AKO: hala shet!!! totoo ba tong nkkta ko?

Des: sabi sayo e. ang galing mo naman!

Ako: chamba lang un! takte!

(tuwang tuwa ako, pinababalik kaming design ng sabado, 9am.)

Interview momentum..

grabi mga tanong, duguan na.

Okrayan ng Gawa..

hala, ayoko ng ganito, hindi pa ko professional para mg judge at mg critizize ng gawa ng mga co passers ko..

Pero kailangan talaga, hala hala..

Sana walang maoffend.

Hindi ko ginusto manlait, hehe. (PEACE!ü)

Ayan, nagpaalam ang mga editors na mgdedeliberation lang sila for 10-15 minutes.

ETO NA! pinapasok na sa office isa isa, unfortunately, ako ang nauna, haha. dami nilang sinabi, teary eyed na ako. :|

pero ayon, pinagreport ako ng monday.. (actually lahat kami.)

TASK PHASE.

may pinagawa, inassign din kami mgmaintain ng cleanliness sa labas, kung saan may mga cubicle..

naging task din namin ang mg circulate ng dyaryo, dapat si ate Laarnie partner ko, eh hindi nagtugma ang sched namin nung tuesday, so unfortuanately hindi siya nakasama ko.. nung hapong iyon, nakita ko si ate abby, tinanung ko siya kung nagcirculate na siya, sabi niya hindi pa, sa kagustuhan kong makapagcirculate, sabi ko sknya, "ate, samahan na lang kita, hindi ko na po kasi makita si ate laarnie e." sinabi niyang tanungin ko daw muna ung nasa loob na may position, which is ate Ivic. I ask ate Ivic, kung pwedeng si Ate Abby na lang samahan ko, pumayag naman siya, so I circulate newspaper with ate abby, YES! naexperience ko din. hehe, It was my first time kasi, na mapunta sa school newspaper, So I'm so clueless, my gash..:D

naging kaibigan ko agad ang mga co trainees ko, siguro sa tinataglay ko ding kafriendly~han.

nakukulitan sila sakin, natatawa sila sa mga banat ko, kaya nagkasundo kami agad..

---

MY goodness, another saturday..
(dito na kami nagkatanggal, at dito na malalaman ang talagang new sets of trainees.)

May natanggal sa lahat ng desgination, but they remain WildGuard.

Sad to say.. sinasabi ko pa sa co design comx passer ko nun..

"Ui pag napasok ka tas natanggal ako, balitaan mo na lang ako sa mga happenings dito a, dadalawin dalawin na lang kita dito pag may time ako."

(OHA! ang drama ko..)

Hindi ko kasi expected na mapapsok pa ko ulet, dahil na din cguro sa nasabi kong bad attitutde ko na pagging maldita.

Yung mga nanatili, pinabalik ng 1pm, mglunch daw muna kami.
kasabay ko si ben ben at kaye mag lunch.

ayan, ngkaroon ng 2nd departamental meeting after that tanggalan.. 1pm un nagstart, the time din na pinabalik kami. pero after mg start ang meeting, pinagawa muna kami ng special number, haha. at dahil rush, jai ho na lang nagawan ko ng steps para sa aming trainess.. natuwa naman sila e. ^^ okay na un.

tinanung kami kung anong expectation namin sa voice..
sinabi ko na parang titino ako dito sa Voice.
tinanung nila kung bakit, sabi ko..
"eh kasi po, mukhang hindi uubra kamalditahan ko dito.."
natawa sila. dont know why. :) hehe. sguro nga titino ako.

hehe. pinagreport ulit kami ng monday (july27), yun na daw talaga ang start ng training namin, after prelim week.

ayan, andming nag quit :| kesyo pinapagalitan daw sila, kesyo kailangan daw nila mgfocus sa studies, syempre nalungkot ako, kami, kasi we started sa 16 na official trainees, tapos ngaun, 12 na lang kami.. :| hayy so sad..

ngayon, ngttraining pa din kami, sana hindi na kami mabawasan, kasi sobrang close na talaga namin e..

T~T

yan ang buhay sa voice..

:]

sobrang busy, late lagi umuuwi, pero sobrang saya, exciting at masaya talaga. hehe. :D